İşlemeli sapanlarının bir farkı vardı,
Son model çarıklı çocukların.
Bir taşla;
Ejdarha kadar büyük,
Zengin etli,
sevdalı vurdukları.
Çok amaçlı sevdalardan,
Kullanışlı ölülerden
Ve
Tanrıcılık oyunlarında sobelenen çocuklardan haberi yok çayların...
Şimdi bir tarafı aydınlık yüreğimin,
Diğer tarafı özleminle kamçılanan kent kuytusu.
Bostancısı benim,
Annem kokan avuçlarının.
40 günde
Kırbaçlandı kalbim...
İlaç küpürleri koynunda gecenin,
Saydam ve uzanan.
Alimlerin alkış tutan kitapları raflarında,
Ben kızıma bu şiiri yazarken.
Zaman öyle alımsız ki
Döküp makyajını elleriyle,
İçinden bir bilek tut,
Okşayıp bogazlayan insanlığı
Ve
Frambuazlı dudağımı bir parmak ölüm makarasıyla.
Üstünden devletin yolu geçirilmiş hayat Bugün;
Bugün sanki şey gibiyim:
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!