ÇİLE ÇEKEN BENİM.
Hapishanenin yolları topraklı, taşlı,
Anam yok, kardeşimin gözleri yaşlı,
Çile çeken benim, neden çatık kaşlı,
ÇİLELERİM YUMAK OLDU SARIYORUM.
Geçti ömrüm anılarla yaşıyorum,
Mazide ki güzel günleri arıyorum,
Çilelerim yumak oldu sarıyorum,
Dert üstüne dert ekliyorum.
ÇOBAN HANİFE
Dağların eteklerinde bir çoban,
Saçları darmadağın hali perişan.
Adı Hanife bu dağlara çok yaban,
Perişan ama, özgür, yok karışan.
ÇOCUKLUĞUMUZ
Çocukluğumuzda kar beklerdik öyle,
Dua ederdik yağsın hiç durmasın diye
Akşama kadar kayardık yorulmazdık bile
Ocak yakılırdı çocuklar üşümesin diye.
DEMEDİM YAR
Karlı dağlar karını almış, canan üşümüş,
Yollar çamur olmuş, yar tek tek yürümüş,
Gören gözler kör olmuş, duman bürümüş,
DERDİME DERMAN OLACAK YOKTUR
Ela gözlerimden yaşlar dökülüyor,
Ah dostlar göz yaşımı silenim yoktur.
Oynadıkça yerinden taşlar sökülüyor,
Ah taş yerinde ağırdır bilenim yoktur.
DERTLİ BAŞIM
Seher yeli yine vurdu dertli başıma,
Yeni girdim daha elli sekiz yaşına,
Fani dünyanın derdi bitti derken,
Vefasızlar zehir kattılar tatlı aşıma.
DOST GÖRÜNÜMLÜ DALKAVUKLAR.
Sende varken yediler dalkavuklar,
Bitince babaya arkasını döndüler.
Doktor olunca kendini dev sandılar,
Kurdu görünce, tavşan gibi pustular.
DOSTLARIMIZ AĞLADI.
Ah sevgili adına şiirler yazdım,
Kağıt ağladı, kalemim ağladı.
İsmini duvarlara kazıdım,
Duvar ağladı, okuyanlar ağladı.
Yaraya sardığım merhem devasız çıktı.
Dost sandıklarım ahde vefasız çıktı.
Değişmiş insanlık haklı haksız çıktı.
Güvendiğim dostlar pervasız çıktı.
İşine yararsan iyisin, gerisi hikâye,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!