Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
ŞAİR 1997 DE BİR PAZAR AYI İSTANBULUN KÜÇÜKÇEKMECE İLÇESİNDE BİR BAHAR AYINDA HAYATA GELMİŞTİR.GÜNLERDEN PAZAR SOBALI BİR EVDE HAYATA GÖZLERİNİ AÇMIŞTIR.HAYATA DAİR BİR UMUDU VARSA ODA KALBİNDEKİ NİYETİNDEN DOLAYIDIR.HERKES BİRGÜN MUTLU OLUCAK BU FELSEFEYE SAHİP OLAN ŞAİRİMİZ BİR GÜN KENDİSİNİNDE MUTLU OLUCAĞINI HAYAL ETMEKTEDİR.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!