Arıyorum istanbulumda seni
Asıyorum her sokağa afişi
Ama sokakta ses seda yok gibi
Hani gitmem demiştin,noldu imdi
Nice güller gördüm
Böylesine nadir rastlanır
Gülü dikensiz sevdim
İmtihanı az zamandır
Bir bildiğim kelebek
Zaman zincirlenmiş korku
Unutmalıyım bu yolu
Çıkmaz sokakda durumum
Düşkün kurt gibi ulurum
Gelen gidiyor uzağa
Bil ki susuyorum
Çıkmıyor sesim
Aşığım sana
Bunu diyemiyorum sevdiğim
Bakıyorum sadece gözlerine
Bir tablo vardı
Bütün kötülüklerden uzak
Kırgınlıklar vardı
Kalpleri birbirinden uzak
Bir dili vardı
Beyazlara bürünmüş gördüm seni
Diyemedim ben seviyorum seni
Titredi kalp,korkumdan sustum gibi
Gelsen yanıma ne olurdu sanki
Titriyordu geldiğinde ellerim
Oturmuştuk boğazın kenarına
Söylenen sözleri unutamadım
Atılan simitleri martılara
Kimin attığını unutamadım
Unutamadım ki senin sesini
Güneş batıdan doğana dek seni
Bekliyorum takmıyorum kimseyi
Arşın yedi katı da olsa dahi
Sanma vazgeçecek sevmekten beni
Okyonusları aşmak bir tekneyle
Unutulamaz
Cesareti onun yıllara vuran
Kanlar yatıyor dipte onu kuran
Vazgeçilmez bir toprak Çanakkale
Yılların yılı yanan bir meşale
Bilirim gece çıkan dolunayı
Onun altında kopan kargaşayı
Eline varan her bir kartpostalı
Her son sözümdü,yaşayan ölüler
Bakarım ayın sahte ışığına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!