Ölürsem birgün dostlar, anamdan ayrı, memleketten uzakta,
O gün alın, götürün beni doğduğum yere,
Meşe ağaçları altında olsun mezarım,
Dağ eteğinde, dere kenarında, Seldiren' de,
Babamın, yavrularımın yanında olsun,
( Evlerinin enkazından aldığım bir çuval toprakla yaptığım mezarlarının yanında olsun.)
Evimin topraklı yolları, konteyner evimin,
Köyümün boz topraklı yolları,
Bakmayın bana öyle...
Alın beni dostlar, alın beni.
Bırakmayın beni el memleketlerinde,
Komayın çam kokularına hasret,
Komayın yüreğimi, kırık dökük,
El memleketinde, çaresiz, boynu bükük...
Nolursunuz, götürün beni köyüme,
Seldiren' e olsun da mevsim farketmez.
Ne zaman olursa, Şubat, Mart, Nisan...!
Babamın, yavrularımın yanına olsun da.
Oysa ben hep Eylül' de açtım sevdalarımı,
İlk kez Eylül'de sevdim, kara kuru bir kızı...!
Ama Şubat 'ta tattı bu acıyı yüreğim.
Ve bu acıyla alın götürün beni...
Alın artık dostlar, alın beni.
Komayın beni buralarda, çam kokularına hasret.
Komayın böyle, kırık dökük,
Komayın beni el memleketlerinde,
Çaresiz, boynu bükük...
Kayıt Tarihi : 29.3.2025 14:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!