Olur Mu Hiç Şiiri - İbrahim Halil Demir

Sevda yollarında olmaz ki, işin kolayına kaçmak,
Gönül defterini sevdiğine açmamak hiç olur mu?
Sayfalar dolusu sevda mektupları yazarken,
Gülmek ile ağlamak anları bir olur mu?

Çıkılmışsa şayet aşkını barındaran sevdanın dağlarına,
Sevda karları ile kartopu oynamamak hiç olur mu?
Gönül açmış ise bir kez,kapısını sevgiliye,
Yerinde duranla, garip koşanlar bir olur mu?

Girilmişse şayet aşkın gül bahçelerine,
Rengarenk gülleri koklayıpta bir ohh dememek hiç olur mu?
Verilmişse gönül kapısının anahtarı eline,
Geç vakit ile tan ağarması bir olur mu?

Irgat olmuşsan sevdanın verimli topraklarında,
Güneşin kavurucu sıcaklığı altında çalışmamak hiç olur mu?
Hararet yandırıyorsa seni,can evi olan yüreğinden,
Sevdasızlar ile sevdalılar bir olur mu?

Şayet eserse, poyrazlar,lodoslar,sevdanın kabuslu gecelerinde,
Kulaklar sesinde,gözler ise yolunu gözlemese hiç olur mu?
Eğer yağmaz ise,rahmet yağmurları,çatlamış kurumuş topraklara,
Ağaç dikip sulayanla aşk güllerini derenler bir olur mu?

Kalınmışsa zifiri karanlıklı sevdanın çıkmaz sokaklarında,
Hızır Aleyhisselamın yardımını arzulamamak hiç olur mu?
Boğulacaksan sevdanın azgın deli dalgalarında,
Candan kulaç atanla gülerek izleyen bir olur mu?
28/12/2005