Gidiyorum işte , umutlarımı sevgimi ve mutluluğumu da alıp. Yanında öğrendim ben birçok şeyi. Hayallerimin gerçekleşebileceğini, umudumun tükenmeyeceğini , sevgimin azalmayacağını ama işte tükettim bende son ümidimi. Gitti yüreğimdeki kumru kaldı yapayalnız. Midemdeki kelebekler bir bir öldü beklemeden.
Bitti yaslandığım duvarın ömrü.
Tükendi içinde bana olan sevgisi.
Olurdu tabi , olurdu!
Kayıt Tarihi : 17.7.2021 01:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!