Ölünceye Dek Şiiri - Orhan Arslan

cok mu deger verdim sana?
yazik!
sana mi,
yoksa bana mi?
martilar duysun hüzünlü sarkilarimi,
dalgalar vursun,
koparsin icimdeki aciyi,
sen bahtiyar olasin diye.
korkma,
birdaha cikmam karsina,
bulamazsin beni bu mekanlarda.
bicareyim,
bilmenem dogru mu yaptigim.
destanlar yazacaktim,
efsane olacakti gönüllere masal.
geride kalan,
ruhsuz bir beden.
garip hallere düsmüsüm.
heyhat,
heba oldu cektigim elemler,
ibret olsun diye,
bu satirlar.
gülistan oldu bana mezar,
kopardigim güller icinde,
elimde bir bardak zehir,
dilimde senin ismin hece hece.