Ben hiç şiir yazmadım
Sevdiğim kadına.
Şiir yazmayan adam
Sevilir mi?
Oysa o şiir gibiydi zaten.
Öyle saf, temiz ve güzel...
Kumraldı teni, kahverengi saçları
İki yana sallanıyordu.
Bir de konuşuyordu ki
Tane tane, kibar kibar...
Sonra bir kadın gördüm,
Siyah elbisesi vardı,
Dizlerine kadar inen.
Sonra bana döndü,
Baktı,
Ne diyeceğini bilmeyen tavırlarıyla.
Ben bakamıyordum.
Aklıma kazımıştım oracıkta görüntüsünü.
Başka yöne bakarken,
Kafamdaki görüntüsüne bakıyordum.
"Bana birini hatırlatıyorsun" dedim.
"Kimi?" dedi.
"Onu" dedim, "onu".
"O kim?" diye sorma!
Beni benden alma!
Bıraktı gitti işte diyemedim.
Aslında hiç gelmedi demeliydim.
Beni hayallerimde bile sevmedi.
Hayallerimde bile evlenemedim onunla.
Beni hiç sevmedi diyemedim.
Havasız, karanlık bir depoda,
Umutlarını yitirmiş, ruhunu yitirmiş
Bir adam...
Gökyüzüne çıksam, oradan salsam
Kendimi,
Hızla yere çakılsam...
Ölünce dertler biter mi?
Ölünce her şey geçer mi?
Kayıt Tarihi : 6.3.2020 14:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!