Olunca Hele Gör Şiiri - Mehmet Ay 2

Dünyanın hanında, dur olmuyor bak,
Zaman dolsun, gel olunca hele gör.!
Sineye saplanır, görünmez bir ok,
Gözler ağlar, sel olunca hele gör.!

Başına toplanan, malını sorar,
Hallerin kötüyse, bir garip durur,
Niyetler başkadır, durumlar olur,
Kötü sözler, dil olunca hele gör.!

Bu handan göçülür, hancılar bakar,
Canından çok sevgin, canan da kaçar,
Yürekler kan ağlar, dillerse susar,
Sözün yerde, pul olunca hele gör.!

Bir hikaye olur, yaşayan canın,
Sonradan söylenir, etrafın yanın,
Gözünde farkeder, kalmazsa ferin,
Başında dert, yel olunca hele gör.!

Kimseler anlamaz, dilinden hele,
Gülerler karşında, yüzüne bile,
Agzın da dişlerin, basacak zile,
Susan insan, lal olunca hele gör.!

Marifetler hünerler, söylenmez artık
Görenler görmezden, der ki yaratık,
İyi insan diyen, kalmaz mamafik,
Yaşlı garip, kul olunca hele gör.!

Miadı yürekten, bir şey diliyor,
Kula kul olanlar, canı neyliyor,
Yinede yürekten, insan seviyor,
Mazi bir gün, kil olunca hele gör.!
11.10.25 / Saat 10,25
MİADI (Mehmet AY)