Ölümüne Sevmiştim Şiiri - Köksal Gündoğdu

Sana hasret saatler,yağmur yağınca başlar,
O güzel hatıralar,sen gülünce yavaşlar,
Ruhum buna alıştı,sonbahara eriştim
Ölümüme ağlama ölümüne sevmiştim.

Sızlanmak neye yarar,beyhude geçti ömrüm,
Terkine yas tutamam,ağlasın iki gözüm.
Sararan güz yaprağı ben sandım ki yeşilim,
Ölümüme ağlama,ölümüne sevmişim...

Ben sana ne yaptım ki bırakıp gittin ele?
Şimdi çokmu mutlusun geziyorsun el ele?
Seni canım bilmiştim,uğruna can vermiştim,
Ölümüme ağlama,ölümüne sevmiştim.

Ömrümün baharının,solan güllerisin sen,
Gazele dönen güller,önümüzden çekil sen.
Hayatım senin gölgen,ne güzelde gezmiştim,
Ölümüme ağlama,ölümüne sevmiştim..