Ölümüne Sevmek Şiiri - Hasan Tahsin Demirel

Ben eteklerde doğan bir yaz guneşiyim
Oysa sen solmaya yeminli bir çiceksin
Ben ardında karanlığın hayeller tepesiyim
Oysa sen gerçek kadar acı haldesin
Ne neşe var gözlerinde ne de bir umut parçası
Ellerin titrer bahar soğuğunda kalmış gibi
Karlar örter üstünü soğuk günlerin koynunda
Sonra bir göz neşeyle bakar sana koklar dokunur
Okşar elleriyle sever çok sever seni
Sonra aynı el kopartır alır yaşamın kucağından
İşte aşk bu demekti demek
Hep sevdiklerin kopartır seni
Halbuki sevmekti daha çok sevmekti amaç
Bağrına basmaktı buz tutmuş gecenin ortasında
İşte sevmek işte sevmek ölümüne sevmek