boş karanlıklarda gölgeni aradım hep
yüzünü ellerimin içinde avuçlarımda hissettim çoğu an
göz yaşlarım sel olup aktı hep ardından
hiç bir zaman utanmadım uğruna ağlamaktan
karanlıklarda etrafıma ışık saçardın benim
bana yaşama isteği acılara katlanabilme gücü verirdin
hüzünler bile bir başka çekelirdi senin yanında
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta