kimim kimsem olmasa da
yalnız olsam, yorgun ayaklarım
çıplak başımla
kendi ölümüne ağlayanım
annem ve kardeşlerim adına
kucağındayım beyaz bezin
omuzlar taşımaktalar
tekbirlerle yaranlar
kabre yol almaktalar
sesler daha puslu ahizelerde
yemeklerse tuzlu ve soğuk
kimse yolumu gözlemez cam önlerinde
sıcak kelime ölüm artık soğuk
Kayıt Tarihi : 16.11.2001 13:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!