Çırpınırken ülkem
Hoyrat ellerde
Ölümün soğuk yüzü düştü
Bu sefer de üzerine
Kıyamet koptu sanki
Gecenin bi karanlığında
Betona gömüldü
Diri diri canlar
Yükseldi imdat çığlıkları
Duymadılar feryatları
Duyarsız sağır kulaklar
Yıkıldık millet olarak
Gözyaşlarımız sel oldu
Ağıtlarımız içimize yapıştı
Yapayalnız kaldık
Meydanlarda
Acının zifirisini yaşadık
Yıkıntılar arasinda
Çala çala kuruttular ülkeyi
Perperişan bıraktılar milleti
Tükendi umutlar
Griye boyandı gökyüzü
Zamansız geldi
Ölümün soğuk rengi
Yeşil sarıya
Sarı kızıla dönüştüğünde
Fırtınalar kopar
Milletçe can özümüzde.
"Halide Köksal, 6 Şubat 2023
Halide KöksalKayıt Tarihi : 9.2.2023 16:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
Saygı selam ve dua ile
TÜM YORUMLAR (3)