Ölümün Sessizliği Şiiri - Nermın Terzi

ÖLÜMÜN SESSİZLİĞİ
Ölümün Sessizliği

Gönlümdeki hasretin sanki bıçak yarası
Bir bahar akşamında gelmenin tam sırası
Sen yoksun ya yanımda hayat kahır ve acı
Kanayan şu kalbimin bir tek sensin ilacı

Her gün elem ve keder bir gün beni boğacak
Ne güldün ne güldürdün güneş nasıl doğacak
Aşkta meşkte yalanmış kollarım bom boş kaldı
Nefes almak imkânsız canımı benden aldı

Sevmek günahmış meğer kalbe dert ekiyorum
Dünyanın kahrını da neden ben çekiyorum
Hayallerimde bile mutluluk çok uzakta
Yüze bakıp gülenler her gün kurar tuzak ta

Sigara dumanıyla uyku girmez gözüme
Ölümün sessizliği gelir çöker üstüme
Her an böyle kahrolup adını anıyorum
Karaları bağlayıp durmadan yanıyorum

Nermin Terzi
Ben kısaca N.T
2006