Ben bilmem ölümün rengini
Bilmem ecel korkusunu
Saçlarım ağılar damıtır kan kırmızısı
Elemler taşır kara mı kara...
Gözlerim şimşekler çakar
Dillerim Dualar eder arş-ı Ala'ya uzanacak
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




necmiye hanımın diğer şiirleri gibi bu şiir için söylenecek tek kelime ve mükemmel elinize sağlık
Ölüm bazen karbeyaz, bazen simsiyah gelir kapıya ve bazen kan kırmızıdır avuçlarda... Ölüm sıcak nefesini ve soğuk tenini hissettirdiğinde korku basar yüreği. Ölmke korkulan ayrılmak yaşamdan yada yardan...Ölüm kurtuluş bazen, bazen kavuşma ve ölüm son değil başlangıç olur bazen..... Ya yine saçma sapan şeyler geldi içimden ve yazdım. Tebrik ederim bu şiir beni çok etkiledi..
korkuları dürenler
ölümü öldürenler
Rabbinin huzuruna
Peygamberle gelenler
güzel şiiriniz için tebrikler
Turhan Toy
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta