Ölümün Kıyısı Şiiri - Derin Akkurt

Neticede aşk bildiğim
bir ölümün kıyısı değil miydi?
Kime aldanıp gardımı indirdiysem
senin yokluğunu doldurmak içindi
Kime yönümü çevirdiysem
pençelerini ruhuma geçirdi

Bu hayatta en çok seni sevdim
Ve ben kime inanıp kime güvendiysem
beni senin gibi sevdi
Vefa dedim olmadı
cezam desen hiç dolmadı!
Acıyla terbiye ettin ya beni
yine de yaralarım sağılmadı

Sevilen bir çocuğun gülümseyişi
gökkuşağının yedi rengi
Benim ise çevrem boydan boya duvar
içimde alabildiğine bir matem kokusu
Sırf sana varmak içindi arafta kalışlarım
Uyandıramadım kış uykusundan!
Tutuştu da her yanım
beni bir duyan olmadı

Eğildiysem uzağında bir virgül gibi
ve beni bu sona taşıyan fırtınada
en dibe vurduysam
bunda senin de payın var
Bunu sakın unutma!