pencereden yansıyan gün ışığı,
yalnızlığımın umudu,
bilinmezlerimin ürkekliği,
ve;
hayal kırıklıklarımın avuntusunda
dalıp gidiyorum tek kişilik hücremde…
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Devamını Oku
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
isyanlarım,aşklarımın riyası,
hataların bedeli faturalarım,
gerçek sevginin hasreti,
ve;
yorgun bedenimin tükenmişliğinde
dalıp gidiyorum ölümüme tek kişilik hücremde…
Bu şiir teşekkürü hakeder. Teşekkürler.
Ah, o tek kişilik hücreler!...Güzeldi. Tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta