Ölümüm Şiiri - Hüseyin Muşmal

Ölüm
Yüzünde bir gülümseme görürdüm
Her içimi çektiğimde
Ve hep keyifle bakardın
Sanki acılarıma
Biliyorum
Kavuşacaklarımı özlememdi
Elini çabuk tutuşun
Ya şimdi
Nedendir isteksiz gibisin
Geride bıraktıklarım mıdır
Tereddütüne sebep
Ensemde hissederdim nefesini
Her ne hikmetse
Hep en orta yerinde hayatın
Çıkar gelirdin
En hüzünlü günümde
Terk ederdin beni
Ve hep yokluğunda aradığımı
Sanırdın
Üstelik varlığından kaçtığıma da
İnandırırdın beni
Adın gibi biliyorsun
Ben kaçtığımda senden
Hep sana kaçıyordum
Beni yakalaman değildi
En büyük korkum
En illetli hastalıklarım mıydı
Seni pes ettiren
Kaç kere salladım ki
Sana beyazlarımı
Sevenlerim değil miydi
Ellerini titreten
Yorma kendini
Arama bir bahane
Beni âşık görürsen
Okutursun o vakit salalarımı
Sen de biliyorsun ki
Ey ölüm
Karalar bağlayışım
Sana yakalandığımdan değildir
En güzel çağımda
Böyle sana ağlayışım
Sevdaya kandığımdandır