Ölümü beklerken Şiiri - Burak Saka

Sabah ışıkları vuruyor hafiften
Uyku bastırıyor, gözlerim mahmur
Yatağımda değilim, titremeyle bilincim açılıyor
Biraz da ıslak bedenim, acaba kabus olabilir mi?

Güneş biraz daha vurunca farkına vardım... Yeterince kulaç atmadığım,
Ve neticesinde boğulduğum sudayım.

Balıklar ümidimi kesmemi bekliyor,
Zihnim beni kurtarmakla meşgul...
Ellerim ve ayaklarım diriliğini yitirmekte,
Aklım ve fikrim ile baş başayım.

Onlar da çürüyor yavaş yavaş,
Pek bi faydası olmadı gibi.
Ama en azından,
Nelere ve nasıl hiç olduğumu görüyordum

Uzuvlarım dört bir yana yayılmış
Ufak bi meltem çarpıyor
Yağmura susamış ağaç gibi
Kesilip, hor kullanılmayı bekliyorum...

Bekliyorum,
Tozumu bile bırakmamalarını ümit ederek...