Ölüm bazen ansızın gelir haber vermeden işte
Hazırlıksız yakalar insanı alıp götürür öylece
Öldüğüne inanmaz insan kendi tabutuna bakar
Ta ki soğuk daracık mezarına konuncaya kadar
Planlayıp sıraya koyduğun yapacakların var
Belli yarım kalan bıraktığın daha çok işin var
Şimdi hiç sırası değil diyorsun ölmenin belki de
Ölüm bazen ansızın gelir haber vermeden işte
Zamana bıraktığın ertelediğin tövbelerin var
Pişmanlıkların gönlünü kırdığın sevdiklerin var
Hali ne olacak şimdi söz verdiğin insanların
Sen olmazsan yapılamaz sandığın hesapların
Aklına bile getirmediğin anda gelir ölüm işte
Akıbetin hiç hayır görünmüyor senin bu gidişle
Bu kadar çok niye tamah ettin bu yalan dünyaya
Yaradılış gayeni unutup uydun nefsin ile şeytana
Hamalı olduğun dünya seni kurtaramaz şimdi
Anlamadın mı verdiğin son nefesi alan Azrail’di
Ölüm bazen ansızın gelir haber vermeden işte
Ne hazırladıysan ahirete azığın odur sadece
Sebati Manav 07 Nisan 2017
Kayıt Tarihi : 20.6.2023 11:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!