Hayat gemisi mum gibi bekler ufukta.
Garip yolcusu bekler onu son durakta.
Çöl yalnızlığı çökmüş ufka etraf sessiz.
Demir atar gemi ağır ağır kimsesiz.
Yolcu ağlar sızlar, o yaklaşır kapıya.
Bir çığlık yavaş yavaş ulaşır semaya.
Vakit tamamdır gemi demir alır sessiz.
Üzerine tahta bavul çakılır kimsesiz.
Kayıt Tarihi : 25.12.2008 10:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!