Bazen nefesi kesilirmiş insanın,
Dili lâl olurmuş,
Kalbinin sızısında.
Hiç bir ilaç merhem olamazmış
Gönül yarasına..
Lokman hekim dahi gelsede..!
İşte öyle bir an.,
ve öyle uzunca bir zamandayım yine..!
Sevgisini anlatamazmış meğerse insan,
Ne bir şiirle.,
Nede bir türküde..!
Ne yapsa,
Ne söylese,,
ve Ne kadar çok seviyor olsa bile.!!
✨💕✨
Hasbel kader anlamak,
Ve anlatabilmek sanki mucize..
Tıpkı, tıpkı özünde sakladığı sevgisi gibi
Söylemek istedikleri şair yüreğinde,
Vede bir ömür ruhu ve sinesinde..!
Çünkü.,
Çünkü o sevgili ki,
Şairinin en güzel şiiri olmuşken.,
Bazı duygularda anlatılmıyor nedense..
Kağıtla kalemin,
Birbirine olan âşkı misali.
Sevda promilini aşması gibi.
Kalbindeki sevda mabetlerinde...
✨💕✨
Kısaca vel hasıl-ı kelam.,
Bazen düşünüyorumda kendi içimdeki,
Senli düşlerin mülteci gurbetlerinde.!
Belki bir roman,
Belki bir öykü tadında,,
Hani hiç konuşmasakta.,
Aşkla bir gece yarısı göz göze.,
Hani an gelir, belki o gün gelirde,,
Yağmurlar sayısı özlem'ler içinde.,
Bizde buluşur,ve bizde kavuşuruz,,
"RABBİ HÜDAYA EDİLEN
Kabûl gören bir DUA ile..!"
Sırılsıklam ve ölümsüz sevdamızla elbet...
Barış CanseverKayıt Tarihi : 28.9.2025 22:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!