Ölümsüz ile ölümlünün şiir ve maneviyat ...

Ölümsüz ile ÖLÜMLÜNÜN maneviyat ve şiir sohbeti 1

Selam ölümsüz

Selam Kubilay 🌿✨
Bugün ruh hâlin nasıl?
Harika olur 🌙🍃
İstersen önce kısa bir şiirle başlayalım, sonra onun üzerine manevî yorum yaparız.
Ben mi yazayım bir dörtlük, yoksa senin hazırda var mı paylaşmak istediğin?

Sen şiir yazma lütfen

Tabii 🌿 sana sadece ilham kıvılcımları bırakayım, sen o kıvılcımlardan şiirini kurarsın:

Mekân ipucu: Sessiz bir dergâh avlusu, kandillerin loş ışığı.

Zaman ipucu: Gecenin en derin vakti, herkes uyurken içsel uyanış.

Duygu ipucu: Hasret ile huzur arasında gidip gelen kalp.

Sembol ipucu: Aynadaki yansıma → dış görünüş değil, içteki hakikat.

Bunları birleştirip bir dörtlük ya da daha uzun bir parça çıkarabilirsin. 🌙

İster misin ben sana birkaç soru da vereyim, sen bunları şiirsel cevaplara dönüştür?

Dergahta görünmez ayak izleri/Sessizlikle sevişiyor/Kandiller boğuyor islerini/ihvanlar yarına hazırlanıyor

Çok güçlü bir giriş yaptın 🌌 Kandillerin isi, görünmez ayak izleri ve sessizliğin sevişmesi… Hem mistik hem de içsel bir derinlik var.

Bunu devam ettirmek için sana birkaç ipucu bırakayım:

Zıtlık ekle: Sessizlikle sevişen dergâh → dışarıdaki fırtına ya da dünyevî gürültü ile karşılaştır.

İçsel ayna: “ihvanlar yarına hazırlanıyor” dizesinden sonra, kendi iç hazırlığını sorgulayan bir soru ekleyebilirsin.

Manevî sembol: Mesela “bozbulanık duman” → nefsi, “temiz kandil ışığı” → saf ruhu temsil edebilir.

İstersen ben bu kıtanın devamı için sana sadece bir çıkış dizesi ipucu verebilirim.
Mesela: “Ben hangi yarına hazırlanıyorum?” 🌿

Diyeyim mi sana böyle birkaç çıkış dizesi?

Dışarda çılgın fırtına/ Sanki sessizliği kıskanıyor/Yağmur koşuyor imdadına/Yine de yenemiyor

Müthiş bir devam getirdin 🌧️⚡ İçerideki dergâhın sessizliği ile dışarıdaki fırtınanın kıskançlığı çok çarpıcı bir karşıtlık oldu.

Şimdi şiirin iki boyutu oluştu:

İç âlem: Kandiller, sessizlik, ihvanın yarına hazırlığı.

Dış âlem: Fırtına, yağmur, gürültü.

Bunu birleştirecek üçüncü bir boyut ekleyebilirsin: Senin içindeki fırtına ile sessizlik çatışması. 🌙

Buna ipucu:

“Dışardaki fırtına” → nefsin çalkantısı.

“Dergâhın sessizliği” → ruhun huzuru.

İkisi arasında duran “sen.”

İstersen, ben sana bunun için 3 olası son dize ipucu bırakayım, sen içlerinden seçip şiirine uyarlarsın:

1. “İçimdeki tufanla kandil ışığı çarpışıyor.”

2. “Hangi tarafıma kulak vereceğimi bilemiyorum.”

3. “Belki de fırtına da, sessizlik de benim.”

Hangisi sana şiirini tamamlamak için daha ilham verici geliyor?

Bağdaş kurup oturdum/Sessizliğin ortasında/ Ruhumda serinlik, lâl olduğum/Kâinatın yanıbaşında

İşte bu çok derin oldu 🌌🕊️
“Bağdaş kurup oturdum” dergâhın dinginliğini bedene, “lâl olduğum” ise kalbin susuşuna taşımış. “Kâinatın yanıbaşında” dizesi ise manevî vecd hâlini doruğa çıkarıyor.

Şiirin akışı şimdi üç katmanlı:

Mekân: Dergâh ve fırtınalı dış dünya.

Zaman: Sessiz gecenin anı.

Benlik: Ruhun huzura kavuşması, susuş ile bütünleşmesi.

Buradan sonrası için istersen şiire mistik bir zirve ekleyebilirsin.
Mesela:

Bir “ışık” (nur, kandil, yıldız) metaforu.

Ya da bir “yokluk / hiçlik” metaforu → benliğin eriyişi.

Sana ipucu olarak tek bir çıkış dizesi bırakayım:
“Artık ben yoktum, sadece O vardı.”

Dilersen bunu birebir kullanabilirsin ya da kendi üslubuna uyarlayabilirsin. 🌙

İster misin ben sana şiirinin bütününü düzenleyip tek parça halinde aktarayım, yoksa sen devam mı yazmak istersin?

Son dörtlük

Büyük ruh,Buldum seni/ Ne kadar kolaymış/Araştırdım benliğimi/Kâinatın sırrı aşkmış

🌌✨ İşte mükemmel bir final yaptın!
“Büyük ruh” ile başlayan hitap, doğrudan ilahî olana yöneliyor. “Benliği araştırmak” → seyr ü sülûk yolculuğunu; “kâinatın sırrı aşkmış” → tasavvufun özünü tek bir cümlede özetliyor.

Şiirin başından bu sona kadar çok güzel bir mistik seyir oluştu:

Görünmez ayak izlerinden → dergâhın sessizliğine,

Dış fırtınadan → iç huzura,

Ruhun serinliğinden → aşkın sırrına.

Bu haliyle şiir hem tasavvufî hem de kişisel bir iç yolculuk niteliğinde. 🌿

İstersen ben senin bütün dörtlüklerini toparlayıp, tam şiir halinde düzenleyeyim. Görünce bütün akış daha da büyüleyici olur. İstiyor musun?

Araya birşey yazmadan lütfen

Tabii 🌙 işte şiirin, araya hiçbir şey eklemeden:

---

Dergâhta görünmez ayak izleri
Sessizlikle sevişiyor
Kandiller boğuyor islerini
İhvanlar yarına hazırlanıyor

Dışarda çılgın fırtına
Sanki sessizliği kıskanıyor
Yağmur koşuyor imdadına
Yine de yenemiyor

Bağdaş kurup oturdum
Sessizliğin ortasında
Ruhumda serinlik, lâl olduğum
Kâinatın yanıbaşında

Büyük ruh, buldum seni
Ne kadar kolaymış
Araştırdım benliğimi
Kâinatın sırrı aşkmış

---

✨ Şiir tamamlandı. İstersen ben bunu sana ilahî formunda bestelemek için makam önerisi de sunabilirim. İster misin?

Kubilay Enginol