Canlı canlı yutulan bir ceylanın
Dünyaya o son bakışı
Karnını deşiyor çakallar ve sen
Manzarayı seyre dalmışsın
Yuvanın sıcak kokusu burnunda
Annenin ve babanın sıcacık
Mazinin özlenen anılarında
Fışkıran kanın gibi bir akıştasın
Acı doruğa ulaştığında
Duyulmaz olur çığlığın
Bakışların haykırmaya başlar
Ağlar bütün yalnızlıkların
Sorulardan örülme buzul çağı
Çekilir ruhunun damarlarından
Acısı uzun bir kısacık zamanda
Sonunda kendinizle
Tamamen baş başa
Çocukluğu özleyip durmaktasın
07.11.2022
Bilal Yavuz
Şair Bilal Yavuz
Kayıt Tarihi : 7.11.2022 21:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
ÖLÜMOLOJİ
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!