Ölümlüler ve ölüler Şiiri - Nazım Güldaş

Sevmeye doyamadım
Bakmaya doyamadım
Gülmeye doyamadım
Ben sana doymadım ,doyamadım

Yine bir gece alkollüyüm
Yine bir gece sensizim
Sigaramı tam söndüremedim yine
Hafiften dumanı tütüyor burnuma

Anlıyorsun değil mi? dumanı
Duman yine sensin yine içimdesin
Uzak durmak istiyorum bu şehirden
Ama yine şehir sensin yine şehirdesin

Bu şehir bana küçük bu şehir bana zindan
Parmaklıklar ki çelikten bükülmedi
Çelik ki yüreğim gibi
Ne yaparsan yap değişmez cinsi

Yapacak pek bir şey yok ki.benim bu
Hem zihnim demir hem de çelik
Yüreğimi hiç deme yüreğim sonsuza
Beni hiç sorma ben hep derine

Dans ederken ahenk saçmalı
Dönerken aşk akmalı,benim bu
Tanıyorsun biliyorsun ve de yaşıyorsun
Lakin yaşaman nefes alman değil