Yavaş yavaş eriyor ömür çaresizdir bitecek
Ne gönülden nede gençlikten bilinmeyecek
Yaşam beni gün gün kemiriyor kemirecek
Şaraba ne gerek gözyaşlarım bana yetiyor.
Yıkım için gün sayılıyor yıllar akıp giden rüyada
Doğum günleri bir tesellidir ecel celladı başuçta
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Başım duman duman karabulut içinde derdim dağlar
Halime bilmem kimler yanar bu halimle beni ağırlar
gün geçtikce yaralarım çoğalıyor rahat koymaz ağrılar
Ölüme ne gerek canımın acısı bana her an yetiyor
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta