Ölüme Bakış Şiiri - Hüseyni Divanı

Geldi içeriye baxdı
Dışarıdan istiydi otaxı
Yürüdü düşük omzundan çekedini çıxartdı
Gözleri qan çanağına dönmüşdü ağladı
Eski gözel xatıraları özüne saxladı
Oturanların üzüne baxmadı
Qayıdıb birinden ateş sesledi
Ateşi sigarete vurdu nefesledi
Dumandan başı sersemledi
Boş bir masaya yol aldı
Oturanda gözleri tavana daldı
Döndü üreği parça parça oldu
Etini diddi özüne baxdı yere baxdı
Yorğunluq ateş tökürdü sinesine
Bu heyat yorurdu onu ayağlarını daşıyamırdı
Daş kesildi olduğu yerde
Gözleri can vermirdi beynine
Kolunu masanın üstüne atdı
Yağışın sesine qulaq asdı
Yağış onu heyacana getirdi
Gözleri açılıp duvara tikildi
Bedeni boynuna ağır geldi yenildi
Sabaha qaranlıxla beraber o da veda etdi