Ölüme Ana, Avrat Söver İken.
Zil zurna sarhoş olup, Dünya’yı çift görürken, sen hep tektin be kadın.
Ölüme ana, avrat söverken.
Her gün biraz daha yok olurken.
Şimdi bütün organlarım nefret ediyor benden.
İçimde tarifsiz bir acı, kokun duvarımda.
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta