Ölümden Yapılmış Hayatlar

İçimde var olmayan manzaraları seyrediyorum
Ne keyif ne huzursuzluk duyuyorum
Rüyalardaki saadet diyarları benim olsa
Düşleyecek ne kalırdı mahzun ruhumda?
O imkansız hayatlar benim olsa
Neyim kalırdı imkansız ölümüm ve yaşamımda?

Ben hiçliğin yanında her şey
Ve her şeye nazaran hiçbir şey
Aristo'nun altın ortası ben miyim?
Bir şey olsaydım hayaller sokağında neydi işim?

Hepimiz ölümden yapılmışız, o meçhul şey
Gerçek hayatın uykusudur yaşam denen şey

Ölüyüz yaşadığımızı zannederken
Yaşamaya başlarız ölümle pençeleşirken

Bu hayat bir düşün rüyasıdır
Uyku ve yaşam arasında hep o meçhul vardır

Gözyaşlarından yapılmış bir ağacım ben
Ağlayarak denize eğiliyorum bilmem neden?
Gözyaşlarımı denize gömmek istiyorum
Ama yağ lekeleri gibi suyun üstündeler mütemadiyen