ÖLÜM ŞİİRLERİ

Hep tûli emeller peşinde, gezip durursun,
Ayağının altında mazlumları ezip durursun,
Ne kadar, günah işledin se, onu bulursun,
Bir de bakarsın, ölüm ansızın, gelivermiş.


Herkes ölür, ben ölmem mi, zannedersin,
..

ey gece
ölülerimizi getir bize
görerek ve duyarak
meşk edelim
ölümü biz de

ölmek bir sanattır zira
..

Sapsarı saçlar
Çakmak çakmak
Masmavi gözler
Nasılda yakışmıştı O'na
Sadece ölüm yakışmadı.

Bir korkusuzdu ki
..

Farkında mısınız?
Ölüm ne kadar sıradan
Ne kadar beklenilmeyen yerinde

Bu şehre
bir kâbus daha
Bir umud daha
..

Ölüm vuslat perdesine kesin bir bakış
Sonu gelmez gecenin ağaran tan vaktidir
Ölüm ruh ikliminden ötelere bir kaçış
Cevapsız bilmecenin kırılan kilididir
..

Bütün ömrümü vermiştim, bu sevdama,
Dayanırdı gönlüm, bütün çileye-gama,
Neler yaşadım bilsen, korkmadım ama,
Senin bu yokluğun, ölüm gibi zor bana…

Hayalin takılı kaldı, benim gözlerimde,
Adını sayıklar oldum, tüm sözlerimde,
..

Yaşamak olmuşsa bir zillet
Şereftir şereftir şereftir ölüm
Sarmışsa bedeni bu onmaz illet
Şereftir şereftir şereftir ölüm

Ayyaşlar berduşlar çıkmışsa dama
Deyyuslar luzum görmezse gama
..

Ölüm geldi çocuk
Kefeni gözlerinken
Ölüm geldi

Ölüm sustuğum yerdi
İki dizem kalmış
Tamamlamadığım
..

Vay Anam Uy Daye


Vatanıma,
Hasretim dostlar
Çok yorgunum..
Kulaklarımda uğursuz baykuş sesleri,
..

Bir ölüm korkuturdu beni
Sevdiklerimi bensiz bırakmak
Yok olup güzellikleri bırakıp gitmek
Yaşama istemeden veda etmek korkuturdu

Düşlere dalıp bensiz yaşamı düşünürdüm
Geride kalanların neler yapacağını
..

kara yazgı
kara kalem
düş ömrümden artık
bir canım var
feda etmek için
bahanem yok artık

..

Hayatla ölüm
Siyahla beyaz
Hayat beyaz
Ölüm siyah
Arası yok bu işin
Ya siyah ya beyaz.
..

Bitmez mi sandın bu fani hayat.
Aldanıp dünyaya kandın mı Heyhat.
Bu kısa ömründe etmeden rahat.
Pusuda bekleyen ölüm var ölüm.

Gül gibi yüzün birgün solacak.
Göğsünden nefesin çıkmaz olacak.
..

Yalnız benim,yalnız benim ölüm.
Ölüm benim,ben de ölümüm.
..

Bu dünyanın gamı, kederi bitmez
Bir de çeksen, bin de; gene, fark etmez
Çekilen cefalar, boşuna gitmez
Evvel, ahir, mutlak; ölüm var, ölüm.

Bu dünya fanidir, dünyaya kanma
Değmeyen şey için; kavrulma, yanma
..

kutsanırken bir tarafta ölüm
öteki tarafta bağlanıyorsa ayağından bir ceset
sürüklenerek değersizleştiriliyorsa ölüm
hic kimse bana barıstan bahsetmesin
hic kimse hic kimse hic kimse
..

şimdi sen bilmezsin
ölüm ne kadar yakındır bana
oysa hayatım sensin
sen uzaksan
ve sen uzaksın
ölüm yakındır bana
üstelik yaşam sensin
..

doğum
yaşam
ölüm
nasılı nasıl yapandır
dönüm
niçini zerre bilen
kesret yoklukta
..

Her köşe başında gizlenmiş ölüm
Yalnızlık ise yar olmuş kolumuzda.
Ölüm,ölüm...
Ah! hep ölüm! ...
Yanıbaşımızda

Ne kadar yaşamak istersek boş
..

uzadı sakalları mezarında ölümün
elinde kırılan zamanın parçalarıydı
öldüren batıp kalbine
arkasında bıraktığı şehir onu
avutamaz olduğunda aldı eline
vurdu vurdu vurdu
kan damladı yere
..