15.12.1960 Ankara/Ş.Koçhisar
ÖLÜM VUSLATTIR
Ölümü öldürenler var dünyada,
Ölümü kutsayanlar var rüyada,
Tedbili mekândır bizlere ölüm,
Dünya sevgisi olmaz bu davada.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Ölüm Türk’e vuslattır bilin bunu,
Çıkar bir yiğit bozar kirli oyunu,
Çağırın ağa babalarınızı,
Ayağa kalktı Osmanlı torunu.
aşk olsun sana araştırmacı abi, kalemine bereket...
ben de diyorum ki;
oysa yaşam,
parmak izi bırakmadan
eldivenlerini çıkarıyor
maktulüne tepeden bakarak,
ve zaman durdu al işte…;
bıktık artık, usandı millet, tiksindi insanlık,
bu altı ok\a hainlik eden kemalistlerden,
ruhu sömürgecilerde rehin mütedeyyinlerden ve
genleri ipotekli devrimcilerden,
tiyanşan kaçkınlarından,
ve
bilumum kurtarıcılık konforperestlerinden…,
peki...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta