Ölüm vâr... Şiiri - Suskun Adam Zeynep

“Son bir şeyler yazabilirim,
belki bu ömrümün dar vakitlerinde…
Belki kaldığım yerden,
belki senin gittiğin yerden.
Karar’sızım…

Eskiden şiiri şairler yazar,
aşkı yürekler yaşardı.
Velhasıl,
bir gün herkesin hikâyesi
yarım kalır bir yerde.
Kimi gözyaşıyla anılır,
kimi sessizlikle unutulur.

Kalbin-izin yerini hatırlayın,
çünkü nede olsa bir gün duracak.
Ve o an geldiğinde,
hiçbir veda tam olmayacak.
Giden gider, kalan yarım kalır;
ölüm ayırır, ayrılık yaralar,
ama ikisi de insanın içinden
parça parça alır sevgiyi.

Geride kalan tek şey,
bir fotoğrafın solgun hatırası,
bir mektubun unutulmuş satırları
ve içimizde çınlayan
tamamlanmamış bir “elveda” olur.

Belki de en ağır olanı,
ölüm değil…
Ardında kalanların
susarak yaşadığı ayrılıktır.”

@dsız..
10 Eylül Çarşamba