Ölüm Üzerine Şiiri - Selim Erdoğan

(Bir gidenin ardından, her gidene...)
Ölüm kendi gölgesinde…
Uçurum ağzında ölüm…
Çiğnenmiş çiçek,
Pas tutmuş gerçek.
Yosun tutmuş yaşanmışlık.
Varlık arifesinde yokluk.
Tül çekilmiş erk.
Toprağa zerk.
Devridaim
Ve ahenk.
Son pençesi aslanın…
Ceylanın son titremesi…
Bezirgânın son ticareti…
Sanatkârın son eseri…
Kuğunun son bestesi…
Dik omuzlar üstünde,
Son kez seyran; âlemi…
Hem kurban,
Hem bayram.
Bir yudum yalnızlık…
Bir yudum bağrı yanık hasret.
Ve ölüm; ruhun tekrar doğarak,
Güllük gülistanlık bir mabede girmesidir yeniden;
Maddeden arınarak.
Geride kalan:
Taş, toprak…