Ben ki kaç yıl sürgün yaşadım yer yüzünde
Kaç gece bir sese hasret kaldım.
Tutunacak bir dala muhtaç,sessiz,mutsuz...
Şimdi sen varsın sandım ya da var ol istedim çaresizce...
Gelirsin belki bir gün yeniden diye kapıyı hep açık bıraktım yinede.
Bir gün gelicek olursan şayet;kapıyı ardından kapatmayı unutma.
Alışılmış yalnızlığım sandığından daha fazla.
Bu dünya istediklerimi çok gördü bana
Şimdiyse ölüm bir gün daha yakın bana
Elini tutmak için bu sana son vedam...
Kayıt Tarihi : 17.8.2025 17:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Terk edilme korkusunu yansıtmak istedim.Yalnızlığını kimseyle paylaşamayan,paylaşırsa kaybetmekten korkan tarafımı gösterdim biraz.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!