Ölüm'ün Beş Dakikası Şiiri - Filiz Baskın

Ölüme beş kala
Ellerin elimdeydi
sımsıcaktı ateşler içindeydi
Yanıyordun,
bende seninle
yanıyordum...

horul horul nefes
bir sıcak nefes, bir tık nefes...

Ölüme dört kala
Sen bizimleydin
Gözlerin uzaklarda olsada
Sayıklıyordun...
bizde seninle ağlıyorduk...

Ölüme üç kala...
İnliyordun sessiz sessiz
Yanı başında yasin okuyorduk
nağmeleri duydukça sen
Sessizliğine gömülüyordun...

Ölüme iki kala...
Hafifden bir tısırtı
İki defa hapşırdın.
Sakince nağmelere ruhunu kaptırdın
sıyrıldı yastıktan başın...

Ölüme bir kala...
Sağ tarafa yükledin küçücük kafanı
Cılızdın, hafiftin, bembeyazdın...
gözlerin aralıklı, ağzın da açık kaldı...

Nefes kesildi,
Ses kesildi,
Sen kesildin,
biz kesildik...
Ağzından koyukahve kanlar akıyordu
Ruhun uzaklara doğru süzülürken
Feryat figan ediyordum.

Ölüm'e hiçbir şey kalmadı...
Allah rahmet eylesin...