Ölüm sessiz bir çağrı Şiiri - Mustafa Ayas

Ölüm, adı konmamış bir çağrı,
Seslenmez ama duyulur içte.
Gölgesine düşen her hayat
Biraz suskun, biraz bitik özde

Ömür, dizilir yola koyun gibi,
Vakit, biriken sessizlik güzde.
Gözlerde bir hasret donar kalır,
Söz düşmez, bakış ufukta daralır

Yol, yokuş olmaz düz süzülür
kıvrımlanır, dalgalanır belki de
Sadece rüzgârın yönü değişir
Ve kokusu, kokladıkça can alır