Canımın en çok yandığı yerdir senin sokağın
Boğuşur benimle hatıralar köşe başlarında
Yalnızlığım ayağıma vurulmuş pranga
Geri döneceğim diye geldiğim bu yerde
Dudaklarım sensizlik rüzgarında kavrulmuş
Çatlıyor her sen deyişinde dilimin
Ağır gelmiş göz kapaklarıma gecenin yükü
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını