Ölüm Provası Şiiri - Memduh Atalay

Ölüm Provası

Gece sağ yana döner bir yol açar
Gözler dünyaya kapalı
Tutar kalbinin en temiz yerinde
Mızrak, bin mızrak saplanır
Bitmezse kimse umudu
Kalp ki bir işgal ülkesi
Akıl alakadar her kötü şeyle

Gece Hızır’ı çağırmamışsa
Bir bulanık su sevimsizliği
Susayan ki tuzlu su içmiş geceden
Aynı korku aynı telaş
Yüzde kılıç yarası
İçimde uzayan yol
Yanmış taş karası

Kadın ellerin büyüdü
Şafağın tam ortası
Küçülen gözlerinde dünyanın anlık resmi
Ben düşerim ellerine
Kalbin ölümüne söylenecek söz gibi
Köprünün tam orta yerinde
Bir ölüm provası

Nice yer nice yâr sonrası
Kefenlenmiş hüzün gibi
Sahipsiz ve yenilmiş
Dilinde birkaç mısra
Gözler paslanmış ayna
Gelirim idam sehpamı boyamak için
Tuval ve fırçayla

Ah yeniden başlamak elif be cim dal
Alfabelik çocuk saflığı
Ellerimi duada unutsaydım
Hızır istediğim ekmek değil
Bana bir ölüm getir
Ağlayan ikindide
Yaşamak yükünü üzerimden al