Ölüm ne kadar da yakın

Her gün binlerce insan ölmekte
Yaşayanlar ise ölümden habersiz
Sanki hiç ölmeyecekmiş gibi
Ama bir an gafletten uyandığın da
Bakar ki, ölüm ne kadar da yakın

Ölüm insanın kapısında
İnsanlar ise habersiz,
Sanki ölüm yokmuşçasına
Umursamaz ama
Bir bakar ki, ölüm ne kadar da yakın

Ve düşünce bir yaprak gibi ölümün kucağına
Pençeleşince ölüm acısıyla
İmdat dercesine, bakınca etrafına
Ölüm ile baş başa kalınca
Bakar ki, ölüm ne kadar da yakın

Önce hep “boş ver” der
Hiç düşünmeden bunca ölenleri
Ama Azrail çalınca kapısını
Ve işte o zaman “ey vah” der
Bakar ki, ölüm ne kadar da yakın

Hep gaflete dalar,
Ölümü düşünmez insan
Bilemez ölümün onu düşündüğünü
“Daha gencim” der
Hiç umursayıp düşünmeden
Ama bir gün, bir gün açar gözlerini
Heyhat
Bakar ki, ölüm ne kadar yakın

Rukiye gül bakırhan