Ölüm Meleği Şiiri - Soner Akyol

yazıldıysa bin ağıt çehrenin hürmetine,
elinde kalmadıysa bir kağıt yak kendini yerime,
bir kez olsun ölmeden geçireceğim bir günüme,
bin kez öldür de kurtulayım bu cehennemin dibinden.

dokunduysa yaralarından hayat sana verme tekrar elini,
bir kez daha kaldırıpta düşürecek taşlı yollarda dizini,
esmiyorsa baharından kışına gül bahçemin çimeni,
bin kez kurutta ekmeyelim kanatacaksa yeniden dikeni.

aşikâr olan sabrı tükettiysen beklediğin hangi zamanın dilimi,
efsunkâr olan sen isen kanatların simgesi ölüm meleğinin,
yaz adımı defterine, kalabalık edipte daraltmasın ruhum fâni yerini,
gideceğim yer arafta olmasın, sıkışıp kıvrılayım bir köşesine kalbinin,
çok bir şey değil istediğim, neyim ben bir deli mi?