Ölüm kapıda
Ben biliyorum
Ölüm kapıda
Fakat açmayacağım ben kapıları
Sizin sonuna kadar açtığınız o kapıları
Ben bir bir kapatacağım
Ölüm kapıda
Ben biliyorum
Ölüm kapıda
Ne zaman bir yolculuk düşse aklıma
Ya dağlar ya devler keserdi yollarımı
Dağları aşar, devleri yenerdim eskiden
Fakat şimdi
Görünmez, bilinmez
Elle tutulmaz düşmanlar çöktü yollara
Bırak yollara düşmeyi
Çıkamaz olduk sokaklara
Korkunun gardiyansız mahpushanelerinde
Mahsur kaldı insanlık
Ölüm kapıda
Ben biliyorum
Ölüm kapıda
Görünmez sandığınız mikropların hepsini görüyorum ben hala
Hem de daha beterlerini
Her an duyuyordum seslerini
Canlarını alıyordu
Yalanlar söylüyordu geleceğin çocuklarına
Ölüm kapıda
Ben biliyorum
Ölüm kapıda
Fakat açmayacağım kapıları
Sizin insanlık kaybolsun diye
Sonuna kadar açtığınız o kapıları
Ben bir bir kapatacağım
Korkmuyorum sizden
Çünkü ben ölümsüz
Defalarca ölüp ölüp, dirilmiş bir insanım
Özlem SABA
Özlem Saba
Kayıt Tarihi : 18.3.2020 20:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Özlem SABA’nın Şiir Kitapları; Münferit Aşklar, Aşk Kadından Öğrenilir, Beklenen Sevgiliye, Hoş Geldin Sevgilim, Güzel Uğurla Beni, Gül Bahçem, KertenKelebek Şiirler, Aşkımdan Vurdular, Gül Kurusu Ölümler
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!