Ölüm Eşikde! – (Manevi şiir)
Bir sabahın seherinde
Şafağın söktüğü yerde
Gece güne döndüğünde
Yeni bir an denildiğinde
Hayat kuşluğun eşiğinde!
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde




Bir bakarsın o eşiğe gelmişiz hiç farkında olmadan... Kutlarım....
Ufukların O son deminde
Güneşin battığı yerlerde
Gün geceye döndüğünde
Geceler hüsran dendiğinde
Ölüm O uçurumun eşiğinde!
Ölüm her an her yerde tetikte bizi bekliyor. Tebrik ediyorum güzel yüreğinizi ve kaleminizi.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta