ölüm geldi aklıma da kağıdı kalemi elime aldım birden
son sözüm olur belki bunlar kim bilir
yaşarken ölüm hiç yokmuş gibi sanki
borçlu birer devlet memuru gibiyiz hepimiz
ölümün karşısında
alacağından vazgeçeni gördünüz mü hiç
hesabımız ödenir musalla taşında
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta