Ölüm gece çağırır beni,atar kollarına
Semanın mavileri yüreğine kaçar
Mavisinde yaşadığını bilmek şımartır beni
Mavi yaşarken şımarır seni
Neresinden koklasam sen,gökyüzü ve yeşili
Söverek çekerim seni içime
Ciğerim seninle dolar, nefessiz kalırım
Sana muhtacım,ölürken seni
Gece pek acımasız gelir
Sana benzer geçerken sabaha
Kafamı nereye vursam sen
Seni düşünmek öldürür beni
Karanlık çöker mavilerini tutarak yüreğinde
Yeşili zehirler karanlık,yeşilde sen
Ben ne zaman seni düşünsem zehirlenir yüreğim
Zehrim köpürür ağzımdan sellenir tan kızıllığına
Ecel beni özler sabah sıyırırken geceyi
Ölmek ne güzeldir, yokluğunda özlerken seni
Kayıt Tarihi : 11.9.2013 11:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!