Dünya denilen bu gurbette bir ömür boyu yapayalnız
yaşamaya çalıştım ne tanıdık nede bir dostum vardı
Görünüşte akrabam da dostum da çoktu özde ise
hiç yoktu bunu bile bile yaşamak aslında her gün
ölmekti bu yüzden ölüm bana gülünç gelmektedir
İlyas Ateş
Kayıt Tarihi : 19.10.2025 20:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!