Ölüm ayrılığın eşi Şiiri - Funda Fugi

Ya Rab nasıl bir kuvvet veriyorsun nasıl yaşamak bu..
Kaldığın yerden devam etmek böyle kolay mı hayata?
Nasıl yaşanmamış gibi geçip gidebiliyor hayat?
Alıp götürdükleri, gülüşümüzden çaldıkları bir yana..
Nasılda gamsızca geçebiliyor şu kahpe zaman..

Bu Kusursuz mavilik ne peki gökyüzünde..
Kara göklerdeki o buruk yasa ne oldu?
Hani kurduğumuz hayaller, gördüğümüz düşler?
Bu kadar mı yalan bu kahrolası kara dünya..
Rabbim peki ya hep böyle sessiz mi ayrılık..

Ayrılık deyince ölümden zor derlerdi,
Akıl edememişler mi ölümde ayrılığın eşi.
Bazı bazı ikisi bir çalar kapıyı korkarsın.
Bazen ayrı düşer ayrılık ölümü anlamazsın.
Bir dost gibi kucaklar seni, inanma ne olur..
Kanma ayrılığa, ardından hasret gelir,
Kırk sene de geçse savamazsın başından...