Ölüm Şiiri - Mustafa Ayar

Ey insan oğlu ölüm vardır serde
İstesende gelir istemesende
Yakalar azrail bulduğu yerde
Ölüm sana niçin çare bulunmaz

Sende birgün ölümü tadacaksın
Denesende ondan hiç kaçamazsın
Seni kurtaracak dost bulamazsın
Ölüm sana niçin çare bulunmaz.

Nerde anan baban hiç düşündünmü?
Gidenler hep gider dönen gördünmü?
Ne yapar ne eder haber aldınmı
Sende gideceksin çare bulunmaz.

Ölürsün yuyarlar ılık su ile
Sararlar tenini beyaz kefene
Koyarlar tabuta alırlar ele
Omuzda gidersin çara bulunmaz

En sevdiğin dostlar taşırlar seni
Hızlı yürümeyin yorgun bedeni
Karanlık bir yere atarlar seni
Oradan çıkmaya çare bulunmaz

Münker nekir gelir sallar cesedin
Ey arkadaş kimsin nereden geidin
Hani saltanatın hani servetin?
Sana hiç kimseden torpil olamaz.

İyi işyap kötülükler kâr değil
Orda seni kurtaracak mal değil.
İyi hal puandır kötü hal değil
Sınav çetin olur çare bulunmaz.

Ben Ayar`ım hatırlatmak istedim.
Aslında bu benim hiç değil haddim.
Belkide çok fazla sınırı aştım
Herkez gidecek çare bulunmaz.