Öldürür de ölmez ölüm,
Genç, yaşlı dinlemez ölüm.
Hep ansızın geliverir,
Zamanı hiç bilmez ölüm.
Ne gönül bilir, ne hatır,
Bir ağıttır satır satır.
Sevenleri hep ağlatır,
Gözyaşını silmez ölüm.
Ne yarına ne de düne,
Can götürür gelmez yöne.
Yoğunlaşır günden güne,
Çoğalır, eksilmez ölüm.
Son nefeste her şey biter,
Can kafesten uçup gider.
Sağ kalanlar hüzün tüter,
Üzer de üzülmez ölüm.
Hem bulanık hem boğuktur,
Sanki kara bir kovuktur.
Yüzü donuktur, soğuktur,
Gıdıklasan gülmez ölüm.
Hiç unutma, bil atanı,
Mezar olmuş son vatanı.
Acımadan alır canı,
Sırrını söylemez ölüm.
Kayıt Tarihi : 28.2.2007 10:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!